Το τρίποδο τέρμα στο έδαφος, ανοίγοντας τα 2 από τα 3 πόδια στην οριζόντια θέση, για να πετύχουμε την μέγιστη σταθερότητα και τον μέγιστο χρόνο έκθεσης χωρίς εμφανώς μεγάλες ουρές αστεριών (star trails). Ο πειραματισμός με εξωτερικό χρονοδιακόπτη στα 17, 18 ή 19 sec ίσως να δώσει ακόμη καλύτερα αποτελέσματα, όσον αφορά την εμφάνιση ουρών.
Οι βασικές ρυθμίσεις της μηχανής και ο φακός που χρησιμοποιείται, είναι:
- Ενίσχυση αισθητήρα: 2500 ISO,
- Διάφραγμα: f/2.0,
- Χρόνος έκθεσης: 20 sec,
- Φακός: 16 mm
Αναλυτικά για τον εξοπλισμό που χρησιμοποιώ, δείτε στην κατηγορία Tools.
Μετά την λήψη της φωτογραφίας, την επεξεργαζόμαστε στο LR ρυθμίζοντας το WB ( Temp στα 3900 και Tint στα +9).
Τα βήματα που ακολουθούν, είναι τα παρακάτω:
1. Μείωση της έκθεσης (κυμαίνεται από -0.50 ως -1.00),
2. μείωση των highlights και αύξηση των shadows σε ακραίες τιμές,
3. τα whites παραμένουν ως έχουν στο 0 και
4. αύξηση των blacks σε ακραίες τιμές, επίσης.
Συνοψίζοντας τα παραπάνω, σε πρώτο στάδιο γίνεται μείωση της έκθεσης και αύξηση της φωτεινότητας των σκοτεινών μερών της εικόνας. Η φωτογραφία που προκύπτει σε αυτό το πρώτο στάδιο, είναι σχεδόν επίπεδη (δεν έχει αντιθέσεις) και φωτεινή.
5. Ρύθμιση ιστογράμματος tune curve. Η εικόνα του γαλαξία και ολόκληρη η φωτογραφία θα πάρει σάρκα και οστά ρυθμίζοντας την καμπύλη με τέτοιο τρόπο, ώστε να δοθεί έμφαση στα ήδη φωτεινά και σκοτεινά μέρη, σχηματίζοντας το γνωστό σχήμα S. Έτσι η φωτογραφία από επίπεδη που ήταν, αποκτά αντιθέσεις και χρώμα.
6. πειράζουμε την γενικότερη παρουσία της εικόνας ρυθμίζοντας την διαύγεια, τον κορεσμό των χρωμάτων και το Dehaze για ακόμη καλύτερα αποτελέσματα.
7. Προσωπικά δεν θέλω την εμφάνιση υπερβολικά πολλών αστεριών. Έτσι, η οξύτητα αφήνεται ως έχει.
8. Μείωση του θορύβου αυξάνοντας το Luminance μέχρι τα 30. Δεν συνίσταται να αυξηθεί παραπάνω η τιμή της αποθορυβοποίησης, γιατί αυτό θα “πλαστικοποιήσει” την φωτογραφία.
9. Η τελική ρύθμιση, όπου ο γαλαξίας θα μας δώσει τα χρώματα και την λαμπρότητα που θέλουμε, είναι όχι ζωγραφίζοντάς τον με την βούρτσα, αλλά μόνο με τo κυκλικό φίλτρο. Έτσι θα φανεί πιο φυσικό το τελικό αποτέλεσμα.
Στο κυκλικό φίλτρο δίνουμε τα παρακάτω χαρακτηριστικά:
- Η θερμοκρασία χρώματος στο +6,
- αύξηση της έκθεσης και των whites, που δεν είχαμε κάνει στην ολική εικόνα,
- αύξηση της διαύγειας στα όριά της (μέχρι και τερματισμού εάν είναι δυνατόν) και
- αποθορυβοποίηση περίπου στα 50.
Με το κυκλικό φίλτρο - πέρα από τις ρυθμίσεις - μπορούμε να παίξουμε με την κλίση, το άνοιγμα, την θέση του και το feather.
Όσον αφορά την θέση και την κλίση τού φίλτρου, σε σχέση με τον γαλαξία:
- Η κλίση του φίλτρου θα πρέπει να είναι περίπου ίδια με την νοητή "ραχοκοκαλιά" του γαλαξία,
- το κέντρο θα πρέπει να είναι στο κεντρικό σημείο της εικόνας του γαλαξία και
- το άνοιγμά του να είναι τόσο, ώστε να περιλαμβάνει όλη την περιοχή του γαλαξία. Το feather σε αυτή την περίπτωση δεν πειράχτηκε και παρέμεινε ως έχει (τιμή 50)
